عشق بی پایان پیرمردی صبح زود از خانه­ اش خارج شد. در راه با یک ماشین تصادف کرد و آسیب دید. عابرانی که رد می ­شدند به سرعت او را به اولین درمانگاه رساندند. پرستاران ابتدا زخم های پیرمرد را پانسمان کردند. سپس به او گفتند: باید ازت عکسبرداری بشه تا مطمئن بشیم جائی از بدنت آسیب ­دیدگی یا شکستگی نداشته باشه. پیرمرد غمگین شد، گفت خیلی عجله دارد و نیازی به عکسبرداری نیست. پرستاران از او دلیل عجله اش را پرسیدند. او گفت: همسرم در خانه سالمندان است. هر روز صبح من به آنجا می­ روم و صبحانه را با او می­ خورم. امروز به حد كافی دیر شده، نمی ­خواهم تاخیر من بیشتر شود. یكی از پرستاران به او گفت: خودمان به او خبر می ­دهیم تا منتظرت نماند. پیرمرد با اندوه گفت: خیلی متأسفم، او آلزایمر دارد، چیزی را متوجه نخواهد شد. او حتی مرا هم نمی ­شناسد. پرستار با حیرت گفت: وقتی که نمی­ داند شما چه کسی هستید چرا هر روز صبح برای صرف صبحانه پیش او می ­روید؟ پیرمرد با صدایی گرفته به آرامی گفت: اما من که می­ دانم او چه کسی است.

:: موضوعات مرتبط: , ,
:: برچسب‌ها: عشق بی پایان ,